دلیل ما | فروشگاه اینترنتی کتب شیعی

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:
هر اهل ایمانی واقف است که در دنیا مورد آزمایش الهی قرار می‌گیرد و مواد این آزمون اوامر و نواهی خداوند است. برای قبولی این آزمایش و باریافتن به محضر ربوبی که از آن به لقاءالله تعبیر می‌شود راهی جز قبولی طاعات و عبادات وجود ندارد ولی نواهی الهی امتحانی بزرگ‌تر و اقوی از عبادات و طاعات است. لذا ترک خواسته‌های نفسانی و آنچه بعد حیوانی روح انسان می‌طلبد برای معتقد به مبدا و معاد مشکل‌تر از انجام واجبات است. بنابراین ارتکاب و ترک گناه نقش اساسی در دوری از خدا یا قرب به خدا دارد.

مجموعه مباحث پیرامون گناه که در سه جلد تدوین شده است حاصل 40 جلسه بیانات حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی می‌باشد. جلد اول به ریشه درد اختصاص یافته بود و جلد دوم به آثار بیماری گناه می‌پردازد و جلد سوم راه‌های درمان این درد را ارائه می‌دهد. قبل از درمان این درد باید آثار آن شناخته شود. حضرت استاد در این بخش از موضوع گناه با دقت و با استناد به مبانی علمی، آثار گناه را به آثار وضعی و آثار قراردادی تقیسم می‌کند و آثار وضعی را به آثار فردی و اجتماعی تفکیک می‌کند. مطالعه این کتاب، انسان را با اثر وضعی گناه بر روح ایمانی و مفارقت آن هنگام ارتکاب گناه آَشنا می‌کند و تاثبر گناه را بر محرومیت از هدایت و عنایات خاصه الهی گوشزد می‌کند.



سوالاتی که در این کتاب پاسخ داده می‌شود:
آثار وضعی و قراردادی گناه چیست؟

آثار فردی و اجتماعی گناه کدام است؟

گناه بر ابعاد وجودی انسان چه اثری دارد؟

اثر وضعی گناه بر ایمان چیست؟

ایمان و عمل چه رابطه‌ای با هم دارند؟

گناه بر روح ایمانی انسان چه تاثیری دارد؟

نقش گناه در محرومیت انسان از هدایت خاص الهی چیست؟

معارین چه کسانی هستند؟

راه محافظت از ایمان و نشانه‌های ایمان مستقر چیست؟

نشانه‌های ایمان مستودع چیست؟

نقش گناه در عذاب‌ها و محرومیت‌های اخروی چیست؟

آیا آثار گناه در قیامت وضعی است یا قراردادی؟

گناه چه آثاری در دنیای انسان دارد؟

اثر وضعی گناه بر دعا و استجابت آن چیست؟

آیا گناه بر عمر انسان هم تاثیر می‌گذارد؟

اثر وضعی گناه بر عموم جامعه چیست؟

عبارتی از متن کتاب:
مومن دارای دو نوع عمل است، یک دسته از اعمال مومن با سایر انسان‌ها مشترک است. این افعال دارای روحی هستند که از آن تعبیر به روح حیوانی می‌شود. دسته دوم افعالی است که حاکی از وجود روح و حیات دیگری در مومن می‌باشد که کافر فاقد آن است و از آن تعبیر به روح ایمانی می‌کنند و همین روح است که مانع ارتکاب معاصی می‌شود. یکی از آثار گناهان این است که هنگامی که مومن مرتکب معصیت شود، روح ایمانی از او مفارقت می‌کند.