دلیل ما | فروشگاه اینترنتی کتب شیعی

اثْباتُ الهُداه بِالنُّصوص وَ المُعْجِزات تالیف محدث شیعه، شیخ حر عاملی (متوفای ۱۱۰۴ق) است. این کتاب در شرح حال و اثبات امامت و ولایت معصومین از طریق روایت‌های وارده و معجزات صادره از آنان است. مولف در ۳۵ فصل ساختار کتاب را تشکیل داده که هر فصل، دارای ابوابی است.

درباره مولف
محمد بن حسن بن علی بن محمد بن حسین معروف به شیخ حُرّ عاملی از دانشمندان، محدثان و فقهای امامیه در قرن یازدهم هجری و صاحب تالیفات گرانقدر و صاحب اثر گرانبهای «وسائل الشیعه» است. شیخ حر به «صاحب وسائل» نیز شهرت دارد. وی در شهر مشهد درگذشت و آرامگاهش در حرم رضوی است.

موضوع کتاب
موضوع کتاب بیان احادیثی است که دلالت بر نبوت پیامبر اکرم(ص) و امامت ائمه اطهار(ع) کرده و همچنین معجزات و کرامات آنان را در بر دارد. آقا بزرگ تهرانی می‌نویسد: تالیف کتاب در سال ۱۰۹۶ق پایان یافته است.

انگیزه نگارش
شیخ حرّ عاملی چون کتابی را که در این باب کافی باشد و آنچه را که عقلا به گردآوری‌اش علاقمند باشند، دست نیافته و متوجه گردیده پراکندگی این مطالب به گونه‌ای بوده که اگر کسی بخواهد بر آن‌ها آگاهی یابد، نیازمند صرف وقت زیادی است، لذا دست به تالیف این کتاب زد.

روش تالیف
مولف به دلیل گرایش اخباری به همه روایات به دیده قبول نگریسته و هر روایتی که در منابع قدیم شیعه بوده جمع آوری نموده و جز توضیحات معمولی، از نقد و بررسی آن‌ها سخنی نگفته است. همین موضوع موجب آسیب پذیری این اثر همانند دیگر آثار مشابه در مناقب و مثالب است. توضیحات مولف به شیوه کتاب دیگرش وسایل است و غالباً توضیح می‌دهد که شبیه این روایت در فلان باب نیز آمده یا خواهد آمد. شیخ حر ماخذ هر خبر را به طور دقیق در آغاز آن خبر بیان کرده و سند آن را هم آورده است.

محتوای کتاب
کتاب «اثبات الهداه» به ۳۵ باب تقسیم شده است:

باب اول تا پنجم کلیاتی در حجیت نقل و مباحثی پیرامون اخبار و روایات معصومین است.
باب ششم و هفتم به نصوص عامه نبوت و امامت می‌پردازد.
باب هشتم و نهم اخبار دال بر نبوت پیامبر (ص) و معجزات ایشان است.
از باب ۱۰ تا ۳۴ به اخبار امامت و معجزات هر یک از ائمه اختصاص دارد و باب ۳۵ در رد غلو است.
مولف هر باب را به فصل‌های متعددی تقسیم کرده و هر فصل را به احادیث یک کتاب اختصاص داده است. نویسنده در مقدمه کتاب دوازده مطلب را تحت عنوان فائده آورده و در آنها به بیان اموری مختلفی پرداخته است مانند: وجوب نبوت و امامت وخالی نبودن زمین از پیامبر و امام، بیان اقسام مختلف معجزه مانند دادن خبرهای غیبی، زنده ساختن مردگان، مستجاب شدن دعاها و... و تفاوت معجزه با سحر وکهانت و شعبده و مانند آنها. نقل مناقب اهلبیت (ع) در کتب اهل سنت و متواتر بودن مناقبشان و... نخستین مطلب کتاب در باب اول پس از مقدمات بیان این مطلب بدیهی وعقلی است که برای اثبات حجیت نقل باید به عقل عمل کرد. نخستین روایت در این باب از امام صادق(ع) است که فرمودچون خداوند، عقل را آفرید از او بازپرسی کرد، به او گفت: پیش آی! پیش آمد. گفت: بازگرد. بازگشت. فرمود: به عزت و جلالم سوگند، مخلوقی را که از تو به پیشم محبوب‌تر باشد نیافریدم. و تو را تنها به کسانی که دوستشان دارم به طور کامل دادم. همانا امر و نهی و کیفر و پاداشم متوجه توست. روایت پایانی کتاب(باب ۳۵ فصل۲۴) مربوط به برخورد امیرالمومنین (ع) با عبدالله بن سبا است که ادعای نبوت داشت و امام را خدا می‌دانست امام او را فراخواند و به او یادآور شد که شیطان او را تسخیر کرده است و توبه‌اش داد و حبسش کرد وسه روز مهلتش داد و چون دست از سخنش برنداشت امام او را با آتش سوزاند.

منابع کتاب
منابع وی عبارت‌اند از تمامی کتب روایی مهم شیعه از آغاز تا دوره مولف؛ مانند: کافی، بصائر، کفایه الاثر، الخرائج و الجرائح، کتب مختلف شیخ صدوق، شیخ مفید، شیخ طوسی، ابن طاووس، عمادالدین طبری، طبرسی و تفاسیری چون تفسیر قمی. با این حال وی از کتب اهل سنت غفلت نکرده و بخشی از مباحث خود را به نقل از آنان اختصاص داده تا نبوت و امامت و معجزات معصومین را از آن کتاب‌ها نیز اثبات نماید.

تعداد روایات
به گفته خود مولف ذیل شرح حالش در کتاب امل الآمل، در این مجموعه (اثبات الهداه) ۲۰۰۰۰ روایت از نزدیک به ۲۰۰ کتاب به طور مستقیم و ۲۵۰ کتاب به صورت باواسطه نقل کرده است. وی می‌گوید: از میان کتبی که مستقیماً از آن‌ها نقل کرده، ۱۴۲ کتاب شیعی و ۲۴ اثر غیرشیعی است. علاوه بر این کتب، تعداد ۴۳۹ کتاب است که مولف در لابلای اسناد از آن‌ها نام برده و نقل کرده است. او همچنین می‌نویسد: سعی کرده در حد امکان از تکرار روایات خودداری کند.