دلیل ما | فروشگاه اینترنتی کتب شیعی

کتاب نهج السجاد سخنان نورانی زینت عابدان، فخر ساجدان، نور عارفان، قله‌نشین دعاکنندگان، نکته‌پرداز عالَم مناجات با خدا، پیام‌آور و پاسدار بزرگ نهضت کربلا، علی بن‌الحسین، امام زین‌العابدین(ع) است.

دعاهای آن ‌حضرت در کتاب صحیفه سجادیه، عسل مصفای مجالس مناجات و انس با خداست، اما جای سخنان نورانی آن‌ پیشوای بزرگ همواره خالی بوده‌ است. نهج‌السجاد(ع) که نیمه دیگر میراث معنوی آن امام همام است، در کنار صحیفه سجادیه، این میراث گران‌بها را تکمیل می‌کند. از این پس، مشتاقانِ سخنان، خطبه‌ها و نامه‌های آن‌حضرت می‌توانند از این مجموعه محققانه، حکیمانه، الهی و راهگشای او که بر اساس حروف الفبا و با ترجمه‌ای روان ارائه شده است، بهره‌ها گیرند و روح حقیقت‌جوی خود را از زلال این کوثر گوارا سیراب کنند و از معارف بلند آن در همه ابعاد زندگی برخوردار گردند.

علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد(ع) و امام زین‌العابدین(ع)، چهارمین امام شیعیان و فرزند امام حسین(ع) است و براساس منابع مشهور، در سال ۳۸ق متولد شده است. اما بنابر اقوال دیگر، سال تولد امام چهارم، حدود ۳۶ یا ۳۷ قمری یا سال ۴۸ق دانسته شده است. ایشان بخشی از حیات امام علی(ع) و نیز دوران امامت امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) را درک کرده است.

نام و نسب مادر علی بن الحسین، از مسائل اختلافی است؛ شیخ مفید نام مادر وی را شهربانو یا شاه‌زنان، دختر یزدگرد، پسر شهریار بن کِسری و شیخ صدوق، او را دختر یزدگرد، پسر شهریار پادشاه ایران می‌داند که هنگام وضع حمل ایشان از دنیا رفته است.

کنیه امام سجاد(ع)، ابوالحسن، ابوالحسین، ابومحمّد،‌ابولقاسم و ابوعبداللّه گزارش شده و القاب وی، زین العابدین، سیدالساجدین، سجاد، ذو الثفنات، هاشمی، علوی، مدنی، قرشی، علی‌اکبر است. امام سجاد(ع) در زمان خویش به نام‌های «علی‌الخیر»، «علی‌الاصغر» و «علی‌العابد» شهرت داشته است.

شهادت امام سجاد(ع)، به دستور ولید بن عبد الملک و با سم در تاریخ ثبت شده است، مزار او در قبرستان بقیع کنار قبر امام حسن مجتبی(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) است. سن امام سجاد (ع) هنگام شهادت ۵۷ سال گفته شده است.

علمای اهل سنت امام سجاد(ع) را دارای علم و جایگاه بسیار بالا دانسته و او را ستوده‌اند. از جمله: محمد بن مسلم زهری، از تابعین و فقیه و محدث اهل سنت قرن اول و دوم هجری درباره او می‌گوید: «نه هاشمی‌ای را برتر از او و نه کسی را فقیه‌تر از او دیدم». از ابو حاتم الاعرج نیز نقل شده که هاشمی‌ای برتر از علی بن حسین(ع) ندیدم.

شافعی، پایه‌گذار مذهب شافعی، او را فقیه‌ترین مردم مدینه دانسته است. جاحظ، متکلم و ادیب معتزلی در قرن دوم و سوم قمری، نیز درباره امام گفته است: «کسی را ندیدم که در فضیلت او شک داشته باشد و یا در مقدم بودن او سخنی گوید». سعید بن مسیب، از تابعین و از فقهای هفتگانه مدینه، درباره او گفته است: «باورع‌تر از او کسی ندیدم».

کتاب نهج السجاد مجموعه سخن های این امام بزرگوار است تا چراغ روشن و راهنمایی باشد برای کسانی که می‌اندیشند.