دلیل ما | فروشگاه اینترنتی کتب شیعی

الباب الحادى عشر مع شرحیه النافع یوم الحشر و مفتاح الباب، متن کتاب معروف «باب حادى عشر»، تالیف علامه حلى، به همراه دو شرح مهم «النافع یوم الحشر»، نوشته فاضل مقداد و «مفتاح الباب»، تالیف ابوالفتح بن مخدوم حسینى است.

ساختار
کتاب با لیستى از کتب انتشارات موسسه مطالعات اسلامى دانشگاه مک‌گیل شعبه تهران و مقدمه ارزشمندى به قلم مهدى محقق آغاز شده است. پس از آن تصحیح اغلاط کتاب با عنوان صوابنامه، متن باب حادى عشر و دو شرح مذکور آمده است.

گزارش محتوا
علامه حلّى در این اثر، از اصول دین آنچه را به اجماع علما بر هر مسلمانى واجب است، چنین برمى‌شمارد: شناخت خدا و صفات ثبوتیه و سلبیه او و آنچه بر او صحیح و از او ممتنع است، و شناخت نبوت و امامت و معاد. وى این باب را در هفت فصل قرار داده است:
1- در اثبات واجب‌الوجود؛
2- در صفات ثبوتیه او که عبارت است از قدرت و اختیار، علم، حیات، اراده و کراهت، ادراک، قدیم و ازلى وباقى وابدى بودن او، تکلم، صدق؛
3- در صفات سلبیه او که عبارت است از مرکب نبودن، جسم و عرض و جوهر نبودن، لذت و الم نداشتن، متحد به چیزى نشدن، محل حوادث نبودن، رویت بصرى نداشتن، شریک نداشتن، از معانى و احوال به دور بودن؛
4- در عدل که اختیار بشر و استحاله قبح بر خداوند و لطف او را به اثبات مى‌رساند؛
5- در نبوت که پس از تعریف واژه «نبى» به اثبات نبوّت پیامبر اسلام(ص) و وجوب عصمت او و اینکه او فاضل‌ترین مردمان بوده و از دنائت پدران و ناپاکى مادران و رذائل خُلقى و عیوب خَلقى برکنار است، مى‌پردازد؛
6- در امامت (ریاست عامه در امور دنیا و دین برای یک شخص به عنوان نیابت از پیغمبر) که آن را عقلاً واجب مى‌داند و بیان مى‌کند که امام باید معصوم و منصوصٌ‌علیه و فاضل‌ترین مردمان باشد. سپس از راه‌هاى عقلى و نقلى به ذکر امامت بلافصل على بن ابى‌طالب(ع) پس از پیغمبر(ص) مى‌پردازد؛
7- در معاد که آن را از طریق عقلى ثابت مى‌کند و سپس آیاتى را که بر آن دلالت دارد شرح مى‌دهد؛ در این فصل مسئله ثواب و عقاب و توبه و امر به معروف و نهى ازمنکر بیان شده است.